Vinden we de buurvrouw en Rapper Sjors nu echt leuk?

Wat nou als we in het echte leven telkens gevraagd kregen of we iets leuk zouden vinden. Dan is dat de eerste keer leuk. De tweede keer misschien ook nog wel, maar de derde keer zeggen we nog lief dat er niet zo van gediend zijn. De vierde keer, is het 'bitch', waarna ik het verder netjes hou. Althans dat zou je toch zeggen. Maar lieve mensen, dat we dat helemaal niet vinden, blijkt wel op Facebook, want daar maken we ons iedere dag weer schuldig aan het leuk vinden van alles. Want ja, ook jij bent erbij dat je net Media Markt toestemde tot ‘verkering’. Vind ik (eigenlijk) niet leuk.

Want ben nou eens eerlijk vinden we die nieuwe panterbroek van de buurvrouw nu echt zo leuk, of doen we dat niet gewoon omdat we denken dat zij dat wel leuk zou vinden? Ze like’d immers ook altijd dat van jou. Got you, want misschien maakt die hippe buurvrouw zich ook wel schuldig aan hetzelfde door alles van jou te like'n. En dat aangeharkte tuintje van je schoonouders dan, dat je gister nog like’te? Is daar geen sprake van een vol automatisch ‘vind ik leuk’-vingertje?  De fan-Facebook van Rapper Sjors. Vinden we leuk. Dat foeilelijke vriendinnetje van je best basisschool-vriendin. Vinden we leuk. Het vervloekte Pipi-Langkous-tuinhuisje van de buren. Vinden we leuk. Alles is dus waar over die vol-automatische like-vinger. Zelf betrapte ik me erop – nipt voor het schrijven van dit blog, ping, zie daar de inspiratie – dat ik iemand, ik noem geen namen, die een drankje deed op een terras ‘leuk vond’. Wat moet m’n vriendin daar wel niet van denken?

Kijk hoe belachelijk dat Facebook eigenlijk wel niet is

Maar dat terras had ik dat ook leuk gevonden wanneer Mark Zuckerberg niet dat ‘leuke’ duimpje had uitgevonden? Ongetwijfeld niet, sterker nog, ik wist niet eens van dat terras met die persoon af. En wat vinden we dan eigenlijk ‘leuk’, die persoon, die gladde beentjes omhoog op de bank, die jaloersmakende cocktail, toch alles of stiekem eigenlijk helemaal niets? Zo heeft dat Facebook er nog beter voor gezorgd dan onze ouders dingen leuk te vinden. Vroeger waren jongens of meisjes ook nog niet ‘leuk’, nu wel.  Vroeger in die vriendenboekjes hadden we immers ook geen 3-pagina's aan mogelijkheden om op te schrijven 'wat we leuk vonden'. En nu boeit het ons opeens dat iemand een boek leest in bad. Jij bungyjumpte een week eerder van 300 meter hoog. Wat was er dan echt leuk?