Wat er ook gebeurt, ALTIJD blijven zingen!

Mochten die huis-tuin-en-keuken-programma’s je te soft zijn dan zit jij vanavond om half 9 natuurlijk voor de buis; met je blote billen tussen de cactussen, je hoofd in een poepluier duwend en spartelent in een waterbak met anaconda’s. Het enige voordeel, is dat niet jij dit onheil over je héén krijgt, letterlijk zelfs, hele bakken meel, maar de kandidaten van Killer Karaoke. Enne, terwijl ze gebeten worden door happende slangenkoppen en hun snorren worden geharsd, moeten ze nog zingen ook. Leedvermaak dat vinden we leuk.

Ging je dat iets te snel.  De stoerste jongen van de school, Dennis Weening en Jan mooiboy alias Kooijman, praten het RTL5-programma niet aan elkaar, ze lachen, gieren en brullen het aan elkaar. En grappen, je weet wel van die vooraf ingestudeerde grapjes. Killer Karaoke, nogmaals. Ja, zo killing dat je moet zingen voor een mager bedragje van 3.000 euro. Tot zover is dat niet anders dan bij The Voice of de campingversie daarvan, X-Factor. Maar nieuw is hier dat je dat niet in een auditieruimte doet, maar in een slangenkuil of vanuit een poepluier. En ook dan, gewoon blijven zingen hè.

Kennen we dat niet ergens van. Het zou goed kunnen. Want het programma is vakkundig gejat, gebaseerd op de Amerikaanse versie. Stuntpiloot Steve-O, een profielbeschrijving is niet nodig gezien zijn Jack-Ass piemelbrandmerken op zijn kont, is daar de presentator. Daar waren het regelrechte kandidaten uit Obese die in hun blote nikskenie boven de peentjes zwetende kandidaten stonden te dansen, wat zeg ik, iets lieten bewegen. Dat hebben wij hier in Nederland ook, Vanavond moet er namelijk geknuffeld worden met niemand minder dan Terror Jaap. Zelf zegt één van de twee mooiboys hier dat ‘zingen echt voorop staat’, maar dat geloofde we na de eerste kandidaat al niet meer. Tot zover nog steeds leuk.

Terror Jaap en z'n broer(?) terroriseren een arm meisje die 'altijd moet blijven zingen'

Het is ook leuk; want als een ander onder stroom staat terwijl jij rustig je popcorn naar binnen werkt, is dat smullen. Maar Marianne Thieme en haar ‘tuinmannetjes en vrouwtjes’ vonden het toch iets minder leuk én dan hebben ze het niet over Jan en Dennis. Samen met Freek Vonk, die weet alles van die kronkelige maatjes, maakte zij zich ontzettend druk over het welzijn van de slangetjes in een bak water. Want tsja, die kronkelige echte tuinrubbertjes zitten toch maar even in een bak met water, inclusief ijslokjes. Dat zouden ze nooit overleven. Het programma toonde zich een goede verliezer door maar gelijk te vertellen dat we als kijkers gewoon gefopt worden. Ja, want mocht jij vorige week op het puntje van je stoel hebben gezeten door die ijsblokjes in een bak water met slangen, dan kun je vanavond in de ‘lay back’, want het waren plasticjes. En dat water was niet eens ijskoud, sterker nog niet eens koud, maar lauw. Dus Marianne Thiemes van deze wereld, jullie kunnen ook na de aflevering van vanavond weer rustig slapen.

Maar waar ik dan wel over struikel én in mijn geval is dat niet zingend terwijl ik muizenvallen ontloop, is dat we tegenwoordig wel héél veel moeten doen om iets leuk te maken. We moeten zingen. Leuk. We moeten slangen ontwijken. Leuk. We moeten naar Dennis en Jan kijken, want luisteren naar die twee gaat nauwelijks. Leuk, maar daarover zijn de meningen verdeeld. Maar is dat leuke allemaal wel nodig? En wat vinden we na zingen tussen pissebedden nog leuk? Dat altijd blijven lachen, is dus met dit soort vermaak nog maar de vraag. Ik hoor graag jullie killende en vlijmscherpe commentaar vanavond na de tweede aflevering. Veel leedvermaak!