Ze doen het niet openbaar, maar wel in de garage.

Misschien moet ik er wel niet over beginnen, maar aangezien ik dat toch doe, begin ik verzachtend. Goed? Over 292 dagen is het weer zover, zij die de pullen bier, frikadellen, politievrouwtjes met té korte jurkjes en de binnenkant van hun ogen, inclusief kater, al voor hun zien, weten precies waar ik het over heb. Zij boven de rivieren zullen ook na die praktische omschrijving, nog even achter hun oortjes krabben, maar voor de lezende Brabander en Limburger moet het toch echt een feest der herkenning zijn. Zo niet, dan ga je volgend jaar maar als jezelf verkleed. Sorry, jullie boven de rivieren, maar ik ga het toch over Carnaval hebben.

                 Om in de stemming te komen, laat dit liedje meelopen terwijl je leest.

Alleen al met mijn intro-tekstje vertel ik precies wat er nu zo raar is; je hebt ‘likers’ en ‘dislikers’. Vooruit en een paar die zeggen dat ze het niet leuk te vinden, maar toch vooraan lopen in de polonaise. Ik beken. Carnaval is niet alleen bier zuipen, la-la-la-la-la-la-la, maar ook vooral hét feest waarbij niet iedereen aansluit bij de polonaise. Hoewel het steeds meer een feest lijkt te worden dat wél iedereen leuk vind. Want na polshoogte te gaan nemen in de provincie(s), blijkt niets minderwaar; ook boven de rivieren vinden ze Carnaval leuk. Ik zal nuanceren, steeds leuker worden. Mocht je me niet geloven, misschien geloof je de Volkskrant dan wel.

Het is waar, jullie doen het niet in het openbaar, maar wel in de garage van wat maten of in een boerenschuur. Maar verstoppen heeft geen zin meer. Want jullie kunnen niet ontkennen, na al die jaren stil te zijn geweest, verkleden, hossen en drinken héél vervelend te vinden. En dat klopt ook, want bij het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed staat zwart op wit, dat ‘besloten carnaval’ daar erg toeneemt. Een uitnodiging is sneller verstuurd dan dat jij kunt knipperen, dus dat is het probleem niet. Het verkleden en ‘zuipen tot we kruipen’ met vrienden ook niet, maar sommige tradities zijn dat nog wel.

Ze weten het niet helemaal zeker, maar het woord Carnaval komt waarschijnlijk van het Latijnse woord, ‘carne vale’. Dat zonder teveel Latijnse kennis, ‘vaarwel vlees’ betekent. Want wij in Brabant weten hopelijk toch wel dat dat ‘versieren, stieren en rondjes zwieren’ niet tot de traditie behoort, maar wel dat we eigenlijk na het carnavallen aan de lijn moeten met z’n allen. Want met Carnaval, de drie – heiliger der heilige – dagen ervoor, mogen we ons ziek eten aan de Frikadellen, kroketten en bamiballen van de intro-tekst. Dat is Carnaval heel plat gezegd.

Jong geleerd is jong geleerd. Het SchoolTV vertelt ons dit over Carnaval.

Maar in het Oosten van Nederland feesten ze wel graag, maar die traditie, wordt traditioneel onzin gevonden. Dat beesten is natuurlijk veel leuker. Dat is reden één voor ‘besloten Carnaval’, reden twee heeft alles te maken met de centjes. Want je lam hamsteren aan bier is natuurlijk nog altijd goedkoper dan in di gouden schuimkragen in de kroeg. Best slim eigenlijk. Maar dat is dan ook de reden dat je in dat wat niet anders heet met Carnaval, buiten Noord-Brabant, Limburg en Gelderland, geen knotsgekke, amateuristische of stiekem best mooie optochten ziet. Buiten de traditionele provincies is Carnaval niet meer dan een leuk avondje, drinken, drinken en drinken. En owja, verkleden. Maar het komt wel. Dus aan hen boven de rivieren, nog 292 dagen te gaan én dan is het weer zover! Leuk hè.