Om je ziek te lachen; de lachepidemie in Tanzania.

Lachen is lekker, lachen is leuk, lachen is aanstekelijk, lachen is gezond. Nee, uw lachtherapeut is niet terug, maar gaat u iets vertellen dat u niet zal geloven. Je kent dat wel, die oom van je begint te lachen op je verjaardagspartij’tje, het hoeft niet eens een leuke grap te zijn, maar toch ga je plat. Want het is zo’n ongelofelijk irritant – maar daarom aanstekelijk gehinnik dat je het zelf ook bijna niet meer houdt. Tot zover niet spectaculair. Ik merk het al ik moet van betere huize komen om jullie te overtuigen. Een poging dan: In Tanzania brak in een 1962 een ware lachepidemie uit.

Je maakt een grapje. Nee, voor een keer doe ik dat niet. Want je mag er van op aan dat het klopt. Niets tegen Wikipedia, maar ook betrouwbare tongen beweren dat ik niet de leukste thuis ben. Want het is echt waar dat in 1962 een echte lachepidemie uitbrak. Ja, ik vertel al verder. Nou, in een dorpje bij het Victoriameer, vertelde iemand op een lagere school een grap, waardoor een pietepeuterig clubje kindjes de slappe lach kreeg. Tot zover niet interessant, maar nu komt het; ze konden helemaal niet meer ophouden met lachen. De één stak, de ander aan, de ander de één en zo zwierf die gulle lach door de schoolgangen; op zoek naar nog meer slachtoffers, tot een paar dagen later de school sloot om niet nog meer lachslachtoffers te maken. Een paar maanden later ging de school weer open, op hoop van zegen, maar die lach was ook toen niet meer om te houden. Hou toch op, nee, want die kinderen besmette hun ouders met het ‘lachen-gieren-brullen-virus’ én het werd zo’n dolle boel dat de makers van de ‘Grote Improvisatie Show’ er jaloers op zou worden.

En dat hield niet één dag stand, maar welgeteld anderhalf jaar. Ook de symptomen waren niet om te lachen, ontzettende pijn, mensen die flauwvielen, ademhalingsmoeilijkheden, huiduitslag en zelfs hele huilbuien stonden op de ‘bijsluiter’ van dit virus. En bij het sluiten van scholen bleef het niet, want ook fabrieken en het openbaar vervoer lag op z’n gat, om je ziek te lachen dus. Een van de massamysteries van deze aardkloot. Tot op de dag van vandaag is duidelijk dat het ontstond om niks, dat is nog het ‘leuke’.

Uitkijken dus met die grapjes van je oom op je komende verjaardag. Ik heb je gewaarschuwd.