De akelig, bijna doods, witte huid, de bloedrode
lippen én de angstaanjagend abnormaal grote ogen, zijn de betere ingrediënten
voor een horrorfilm. Het is daarom ook niet zo vreemd dat clowns in films niet
altijd de lieverdjes zijn. Het kinderen vermoordend monster dat in Derry de
boel terroriseert, beter bekend als Stephan King’s IT, is zo’n voorbeeld.
Hetzelfde geldt voor de nachtmerrie opwekkende clowneske ‘gedrochten’ in Killjoy
én Mr. Jingles. Niets wijst erop dat ook zij de zoetsappige liedjes zingen over
‘een dagje Dierentuin’ of ‘Vier seizoenen heeft een jaar’ of dat ze samen met
een acrobaat wonen in een caravan.
En dan die grijs. Zou het schone schijn zijn? Het is in
ieder geval zeker dat je niet weet wat er precies achter dat 'masker' schuil gaat; een
psychopaat of toch kinderlokker? En dat wordt dan opgepiept voor
kinderfeestjes. Nee, leuk!
Ik hoop niet dat jullie tere kinderzieltjes, want dat zijn we allemaal toch nog wel een beetje, nu ontzettend getraumatiseerd zijn? Zo heeft het minder angstaanjagende Wikipedia, als ze over
clowns schrijven, het over een ‘boerenpummel’. Het woord komt namelijk uit het
Engels. Wanneer je clown letterlijk wil vertalen krijg je iets als ‘onbenul’ en
‘niet goed wijs’. Als we het echt op zijn Nederlands willen uitleggen dan komt
‘kluns’ het beste overeen. Dat verklaart natuurlijk waarom het altijd dezelfde
zijn die met onmogelijk grote schoenen over een ieniemienie touwtje willen
fietsen.
Clowns zijn voor papa’s en mama’s per definitie leuk voor op een kinderpartij'tje. ‘Ie kan immers alles wat zij niet kunnen; ballondieren maken, een
hele middag zonder te zeuren de kinderen bezig houden en vooral blijven lachen.
Dan zal het wel niet waar zijn wat ze in die films zeggen.
Genoeg gegrapt, jullie mogen zelf oordelen.
Genoeg gegrapt, jullie mogen zelf oordelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten